mischa

Met een speciale en warme dank aan Frank Heijnen. (columnist, schrijver en maker van portretten in studio voetbal, waaronder “het eindsignaal”.

Naast de WikiLeaks en de Panama Papers duikt er plotseling een ander verrassend document op, het “scheidsrechters schriftje”. Nu zullen de onthullingen in het schriftje van de scheidsrechter niet meteen op de voorpagina van het nieuws verschijnen, maar een vette publicatie zou niet misstaan. De omgevingsfactoren waren perfect. Een prachtig lentezonnetje, blessurevrije spelers, een vrolijk begeleidingsteam en natuurlijk een gezellig gezelschap langs de zijlijn.

De Appgedammers maakte eigenlijk gedurende de hele wedstrijd over het algemeen een sterkere indruk. Optisch meer balbezit en misschien toch net iets feller. Desondanks kwamen onze jongens op voorsprong. Samy eiste de bal op, dribbelde wat en schoof de bal simpel langs de keeper. Verrassend? Ja toch wel. De gevolgen van deze achterstand kroop langzaam in de koppies van een aantal spelers van DVC. Vooral de directe tegenstander van Roan en Kjell wisten het op een bepaald moment het ook echt niet meer. Linksom of rechtsom, via de flanken kwamen ze in ieder geval niet of nauwelijks binnen.

Ook in de tweede helft veranderde weinig aan dit beeld. DVC zette zelfs iets meer aan, zonder noemenswaardige mogelijkheden. Ondertussen kregen onze jongens toch de betere kansen. Via Olaf, Samy en Stanley. Vooral dieptepasses op Stanley nam de onrust bij de tegenstander toe.

Bij een van de lanceringen was Stanley dusdanig snel dat de verdediger niets anders restte om hem in het strafschopgebied te stoppen…met een overtreding! Het was wachten op de scheids die zich al fluitend een rechtstreekse weg moest banen naar het strafschopgebied om met de snelle resolute armbeweging naar de stip te wijzen…Maar nee. Niets! Nergens te bekennen die man. Ja, ergens op onze helft zien we die man puffend zijn weg vervolgen en roept: “doorlopen jongens, niets aan de hand”. Geen strafschop dus. Onderzoek volgt!

Met een groen-witte groet,

Theo

Goed! Even vooraf. Onze jongens hebben een verdiende overwinning geboekt. Bij Reiderland voerde alleen opportunisme de boventoon. Met lange ballen, snel thuis. De voorstopper van Reiderland had het er maar flink druk mee. Wat Reiderland laat zien was werkelijk niet om aan te zien natuurlijk!

De eerste helft begon nerveus. Onze jongens liepen op een vreemde manier vaak achter de feiten aan en kregen eigenlijk geen vat op het spel, totdat Robin op zijn karakteristieke wijze een prachtige cross dieptepass gaf op Jorick. Jorick begreep meteen wat hem te doen stond en liep versneld naar de achterlijn. Ook Dion stond op en controleerde de wedstrijd in zijn dienende rol.

Ondertussen sloot iedereen aan en ze grepen Reiderland meteen strak bij de keel en ze hebben vervolgens niet meer losgelaten. Deze legale nek klem bracht 3 wonderschone doelpunten op. Samy had mooie en belangrijke aandelen in deze 3 goals.

De derde goal van Samy was van ongekende schoonheid. Zijn actie, een ware Suarez move, bracht niet alleen de verdediging in verwarring maar liet ook de keeper in volledige verslagenheid achter. Door een slimme passeeractie kwam Samy toch nog iets te ruim door de bocht, waardoor de weggesprongen bal binnen het bereik kwam van de keeper leek te komen. De keeper rende uit zijn goal en belandde op dat moment in een tunnel zonder escapes. Er was geen weg terug. Voor Samy gold eigenlijk hetzelfde. De bal afgeven was geen optie, de bal in het doel schieten was niet aan de orde en de keeper passeren was misschien wel te riskant. De keeper voelde bal op zich af komen, maar zag tot zijn grote afgrijzen dat de bal over hem heen werd geschept (met een tergend langzame boogbal over keeper, een superstift). De keeper had gelukkig nog tijd om in te zien dat hij getuige was van een wereldgoal.

In aanloop naar het rustsignaal werd ook Remy overmand door een dubbelledig euforisch gevoel. Beseffende dat er al 3 goals op de teller stond en met nog een mogelijke productieve tweede helft in het vooruitzicht, stond Remy boven in het klassement van sponsorranglijst.

De tweede helft begon zoals in de eerste helft. Nerveus en onzeker. Onnodig. Want de voorsprong was in alle opzichten terecht. De bezoekers kwamen toch op een of andere manier weer in de wedstrijd met twee snelle doelpunten. Onze jongens kwamen tegen wil en dank in een vreemde spanning.

Olaf, de bevrijder, ook uitblinker, schoot met een mooi schuiver alle hoop van de tegenstander Reiderland aan diggelen. ZNC wint verdiend!

Met een groen-witte groet,

Theo

De uitslag, 2-0 voor onze jongens, was een mager afspiegeling van de onderlinge krachtsverhoudingen. Uitblinker bij Lewenborg was zonder meer de keeper. Hij had een topdag en behoedde zijn eigen team voor forse nederlaag.

Jorrick opende de score op karakter. Vanaf eigen helft stoomde Jorrick op snelheid in één rechte lijn naar het vijandelijk gebied en had ondertussen ruim de tijd om aan te leggen voor een finale schot, en die kwam er ook. Het tweede doelpunt was een fijne combinatie vanaf de linkerkant via Roan kwam de bal bij Samy, die Julian in een scorende positie bracht. Ondertussen lijkt het erop dat Robin en Daan van Bruggen van linie zijn gewisseld. Zowel tegen Stadskanaal alswel tegen Lewenborg pakt dit goed uit. Het leek wel een compleet kansenfestival met slechts twee doelpunten.

Opmerkelijk was de rol van Rick van der Weerden, ook bekend als gerenommeerde en deskundige gehaktballen tester. Nu schijnt er een proef te zijn met voetbalwedstrijden waarbij grensrechters geen vlag bij zich dragen. Hun takenpakket is me niet geheel duidelijk, maar het gevaar ligt op de loer dat de grensrechter in het vervolg voor Jan met de korte achternaam op het veld heen en weer rent. Rick nam in deze uitwedstrijd tegen Lewenborg de vlag in de hand en bleek een ideale assistent te zijn van de goed leidende scheidsrechter. Rick heeft een antenne voor alle buitenspel situaties, een wegwijzer voor de over zijlijn momenten en ondertussen had hij belangrijke bijdrages in gesprekken van de meegereisde supporters. Voor ons is het duidelijk. Rick heeft geen korte achternaam!

Met een groen-witte groet,

Theo

Beste Freddy, Arjan, Rick en Jorick,

Gemakshalve spreek ik jou even aan … Freddy. Jouw eerstehelftseizoensverslag is natuurlijk leuk, aardig en informatief. Met al die cijfertjes en zo. Mooi!

Maar ik vind, dat jij nogal gemakkelijk aan jullie belangrijke bijdrage van het onderdeel beleving, bezieling en plezier voorbij gaat. Er is vaak over gesproken, maar het mag voor mijn part ook wel even worden vastgelegd. Jullie hebben samen een hecht team gesmeed van spelers van verschillende bloedgroepen, culturen, leeftijdscategorie, denkwerelden, achtergronden, basisschool, voortgezet onderwijs of anderszins en dat mogen we misschien wel een knappe prestatie noemen.

In aanloop naar definitieve selectie van D1, zoals de selectietrainingen en selectiewedstrijden zat er veel spanning in de snelle kleine breintjes van onze jongens. “Weet jij al iets?”, “ik hoop maar dat we in D1 zitten!”. Er werd onderling veel hardop gedacht en gedroomd over toelating bij de D1. Ze zijn nu erg trots dat ze deel uit maken van dit team.

De wedstrijden wordt door iedereen (het meereizend aanhang) volop beleefd, zoals jij al noemde. Zie je Ineens televisie beelden voorbijkomen van die ene stijlvolle redding, een schitterende individuele actie of beslissende pass, schiet je te binnen dat je deze spelmomenten bij onze jongens, via een soortgelijke actie al een keer hebt gezien. Niet bij de tegenstander. Natuurlijk.

Ik wil ook nog graag even memoreren aan de oefenwedstrijd uit tegen Nieuw Scheemda, waar Robin in de rust ten overstaan van een volle kleedkamer zijn hart vrij liet spreken. Aandoenlijk, als je het mij vraagt.

Kortom: Laat dit voor jullie een bescheiden vermelding dan wel een waardevolle verwijzing zijn naar de mooie beleving, bezieling en plezier in ons D1 team of voorruit … voetbal in het algemeen! Wij zien uit naar de volgende stap, de voorjaarscompetitie.

Voor iedereen: een goed en vooral gezond (blessurevrij) 2016.

Met een groen-witte groet,
Theo

Een bijzondere supporter van de bezoekende club vertelde na het fluitsignaal van de eerste helft in alle ernst dat zijn team met een beetje meer gas erop een minimaal een gelijke stand tevoorschijn kan toveren. Dit hebben, gelukkig voor de bijzondere bezoekende supporter, niet veel mensen gehoord.

De magere score, eindstand 4-0, was slechts een matige afspiegeling van de sterke onderlinge verschillen. Stadskanaal mocht van geluk spreken dat ze niet met een tiental tegendoelpunten naar huis zijn gestuurd. De bezoekers zijn volledig onder de voet zijn gelopen. Alleen onze jongens hebben te vaak met twee benen in één voetbalkous gespeeld en dat voorkwam een monsterscore.

In de wachtkamer van Medisch Centrum Zuidbroek zit alweer de volgende patiënt, Daan Hulsebos. Ook Daan loopt de komende periode met behulp van krukken. De eerste goal, een mooie actie aan de linkerflank en gevolgd door een corner van Jorick, werd keurig binnengekopt door Julian.

Het tweede doelpunt, vlak voor rust, omzeilde Stanley alles en iedereen. De keeper zag het onheil op zich afkomen en kon niet verhinderen dat Stanley kon scoren.

Ook na de rust was ZNC de meest overheersende ploeg. Stadskanaal is bij toeval slechts één keer even over de middellijn geweest om aan een aanval of iets dergelijks te denken, maar in een split second stond daar plotseling Jasper voor zijn neus om de denkwolkjes van zijn tegenstander te voorzien van veel vraagtekens en een paar #arghhs!

Jorick, onze goed leidende scheidsrechter, gaf halverwege de tweede helft een terecht penalty aan onze jongens. De bal werd op de stip gelegd en ondertussen werd het duidelijk….Jasper, onze keeper, verplaatste zich met gezwinde spoed om de deze klus te klaren. Onderweg had onze vliegende keep voldoende tijd om even flink na te denken hoe hij de penalty zou gaan benutten. Zijn overweging bleek juist. Hij schoot onberispelijk binnen en tekende voor de 3-0.

De vierde goal was een geniale vrije trap (net buiten de zestien). De doelmond hoopte zich op met de meest lange spelers van de bezoekers, waaronder een ventje van één meter en tachtig centimeter, maar kon niet voorkomen dat Robin in de linkerbovenhoek een gaatje wist te vinden.

ZNC D1 heeft zich op een keurig vierde plaats gespeeld. We hebben 11 wedstrijden gespeeld. Er is verloren van de top 3 en gewonnen van alles van onder ons is geëindigd.

Met een groen-witte groet,

Theo

De colonne ging deze keer naar Beerta. Volgens sommige een onderschat gebied en andere willen er beslist niet gevonden worden. Ooit vroegen ze aan een ene Martha waarom zij toch in Beerta zat, want het was in ’t verleden toch veel leuker in Harkstede.

Voor ons ligt een sompig knollen veldje, een gedateerde kantine en een reeks niet warm te krijgen lauwe douches. Nauwelijks was de wedstrijd begonnen of Reiderland stond met 1-0 voor. Het initiatief en druk bleef eigenlijk gedurende eerste helft bij de tegenstander. Onze jongen kwamen nauwelijks aan spelen toe.

De tweede helft had eigenlijk twee versies. Er kwam meer controle en houvast in deze fysieke wedstrijd. Maar notabene op het moment dat de gelijkmaker meer voor de hand lag, wees de scheidsrechter naar de stip. Reiderland benutte deze makkelijk gegeven strafschop en bracht de stand op 2-0.

Ondanks deze achterstand mochten we toch erg blij zijn dat Jasper echt een goede pot heeft gekeept. Hij behoedde ons op cruciale momenten voor een grote achterstand vooral in de eerste helft.

In de tweede helft speelt vooral Sami een hoofdrol. Sami had vandaag een bijzondere verhouding met het houtwerk. Tot vier keer toe schoot hij in willekeurige volgorde tegen de paal en spatte de bal nog uiteen op de lat. De meegereisde supporters trokken op dat moment in willekeurig volgorde hun haren eruit, sloegen op een reclamebord of riepen vertwijfeld iets of iemand aan.

Sami scoorde gelukkig nog wel. En hoe! Een mooie vrije trap aan de linkerkant werd gedragen door een straf windje en zeilde onhoudbaar binnen.

Diep in de tweede helft, bij een 2-1 stand, was er nog een opmerkelijk momentje. Met een negatieve hoofdrol voor een Reiderland “supporter” die de bal nog even wat extra vaart meegaf, zodat de bal verder van ons af rolde waardoor het dan langer duurt dat we weer konden ingooien. Erg onsportief als je het mij vraagt!

Op basis van de tweede helft hebben de jongens voldoende mogelijkheden gehad om de wedstrijd te kantelen. Het was uiteindelijk een ongelukkig verlies. Een gelijkspel was gerechtigheid geweest.

Met een groen witte groet, Theo

De teller van de aantal geblesseerden binnen ons team loopt onderhand synchroon met vele gevallen herfstbladeren. Je glijdt er nog net niet over uit. Van een vreemd-verzwikt-bijna-gips-pootje tot een dolle trap tegen een trede van een trap. Gekker moet het niet worden, wat mij betreft. En hoe het komt? Geen idee, wie het weet mag het zeggen!

Of zou er toch een parallel getrokken kunnen worden met de nieuwe status van onze jongens? Onze trainer, Freddy, heeft immers code rood ingetrokken aangaande de zorgelijke ballerina gehalte. De jongens bezitten door een paar flinke trainingen nu meer “kerel skills” dan een paar weken geleden. Bij hoge ballen wordt nu tenminste het hele hoofd ingezet.

Nu is het maar niet te hopen dat dit niet ten koste gaat van onze intelligente en voetbalinzichtelijke vermogens van onze kroost. In deze wedstrijd waren er een paar mooie voorbeelden van deze vooruitgang.

ZNC trad aan met een noodgedwongen 3-4-3 opstelling met Robin in de rol uitschuifbare middenvelder die zowel de verdediging de helpende hand moest bieden en de aanval van bruikbare ballen moest voorzien. Een moeilijk rol misschien, maar Robin deed dat als geen ander.

ZNC komt maar moeizaam op gang en net op het moment dat SPW om een kleine voorsprong smeekt, slaat Stanley deze smeekbede hard naast zich neer. Stanley laat nog even zien dat hij sneller met bal is dan de verdediger zonder bal en scoort met een bekende wapen, zijn snelheid.

Na de rust genoot Jorick van alle vrijheden aan zijn rechterkant. Af en een strobreed misschien maar grofweg veel ruimte om door te breken. Sami loopt al automatisch goed mee zodra Jorick zijn actie begint. Sami had weinig moeite met de Poolse keeper van SPW en scoort onze tweede doelpunt.

Op de linkerflank hadden de jongens het erg naar hun zin. Zij stonden aan de basis, in volgorde van Roan, Mischa en de creatieve Julian, van de terecht gegeven strafschop. Sami legt aan en scoort voor zijn tweede doelpunt voor de 0-3.

Eveneens aan de linkerflank begint een mooi combinatie naar de achterlijn. De voorzet wordt op een of andere manier onvoldoende door SPW weggewerkt. Dion doorziet deze zwakte, neemt een afgemeten aanloop, legt aan en scoort vervolgens een waar Koeman doelpunt. Een prachtige streep. Hij tekent voor de 4-1.

ZNC was ten opzichte van SPW überlegen, geraffineerder en sneller!